ส่วนมากก็ให้ฟรีเพราะคนเป็นทุกข์จะเอาอะไรกับเขาทำบุญกันไป ระยะหลังเพลินไปหน่อย ออกส่งว่านขันหมากบ่อยมาก ทางพัสดุบ้าง ไปเองในกรุงเทพและปริมณฑลได้พบกับคนทุกฐานะอาชีพ น่าแปลกทำไมคนที่มีอันจะกินหรือคนรวยจึงเป็นโรคร้ายกันมาก
เมื่อว่าน ได้พบกับคนที่เอาต้นไปต้มกินเมื่อเดือนที่แล้ว เขาบอกว่ายาจืดแล้วจะมาขออีกก็ไม่กล้าเพราะไม่เอาเงิน เวรกรรมแท้ๆ เมื่อคืนนอนสำนึกผิดว่า เราละเลยพวกเขาไม่้ได้ติดตามผลหรือดูแลเท่าที่ควร ต่อไปต้องเอาใจใส่มากกว่านี้ อยู่แบบเมื่อก่อนก็ดีไม่ต้องรับรู้ความทุกข์ร้อนโรคภัยไข้เจ็บของใคร เวลานี้เหมือนมีใครกำหนดให้ต้องมารับรู้ช่วยเหลือพวกเขา เป็นนิสัยเดิมอยู่แล้วที่ชอบช่วยคน และก็ยินดีที่จะทำแบบนี้ตลอดไป ไม่รวยหรอกครับ ได้จากคนที่พอมีเอามาให้กับคนที่มีน้อย เท่านี้ผมก็มีความสุขลึกๆแล้ว เคยฝันไว้ว่า ถ้ามีกำลังเงินมากพอ ผมจะทำสมุนไพรว่านขันหมากป่าแจกฟรีแก่คนที่เป็นโรคร้าย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น