วันจันทร์ที่ 10 มิถุนายน พ.ศ. 2556

ไปเอาว่านขันหมากป่าบนเขา

ผมเองครับ คนแก่อายุ 50ปลายๆ กว่าจะลงมาถึงชั้นสุดท้ายได้ก็ต้องถอดเสื้อออกร้อนมากหายใจไม่ทัน กว่าจะเรียบร้อยก็เกือบค่ำ 
เมื่อ 4 ปีที่แล้วกว่าจะข้ามสะพานลอยได้ต้องพัก 3 ครั้ง ตอนนี้อุ้มลูกด้วยแถมหิ้วของอีกมือสบายมาก ที่ผมแสวงหามารักษาตัว ไม่ใช่กลัวตาย แต่กลัวความทรมานมากกว่า คนส่วนมากในปัจจุบันอายุประมาณ 50 ขึ้นก็เริ่มโทรมสุขภาพแย่ลงเร็วกว่าคนโบราณและคนในเมืองจะเสื่อมเร็วกว่าคนบ้านนอก พอลงจากบันใดบ้านก็นั่งรถส่วนตัวถึงที่ทำงานก็ขึ้นลิ๊ฟ วันๆกล้ามเนื้อร่างกายแทบจะไม่ได้ใช้งานเลย เมื่อโรคความเสื่อของร่างกายเข้ามาเยือน สิ่งที่อยากกินก็กินไม่ได้ อยากไปเที่ยวไหนก็ลำบากต้องนั่งรถเข็น นี่แหละครับที่ผมบอกว่า ผมกลัวความทรมาน 
ลองหันมาดูแลสุขภาพตนเองตั้งแต่วันนี้ เราจะได้ใช้ชีวิตที่เหลือในบ้านปลายอย่างมีความสุขไม่เป็นภาระใครอยากไปไหนหรือทำอะไรก็ทำได้โดยไม่มีเรื่องสุขภาพเข้ามาเป็นอุปสรรค์


(ขออภัยด้วยที่นำภาพถ่ายที่ไม่ได้ใส่เสื้อมาลง แค่อยากให้เห็นว่าลำบากเหมือนกันกว่าจะได้มารักษาคน) 

 ว่านขันหมาก, ต้นว่านขันหมาก,ว่านขันหมากเศรษฐี, ว่านขันหมากเศรษฐีป่า,ว่านขันหมากป่า, เมล็ดว่านขันหมาก,ผลว่านขันหมาก,ขันหมากป่า, ผลสุกว่านขันหมาก,ขายผลว่านขันหมาก,ผลว่านขันหมากเศรษฐี
        

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น